Περιοδοντολογία

Η Περιοδοντολογία είναι ο τομέας της οδοντιατρικής που ασχολείται με τα νοσήματα των ούλων, δηλαδή με τις φλεγμονές των ιστών που περιβάλλουν το δόντι. Η διάγνωση της νόσου, που ονομάζεται περιοδοντίτιδα, αποτελεί εξέλιξη της ουλίτιδας διαπιστώνεται από τον οδοντίατρο και επιβεβαιώνεται έπειτα από προσεκτική κλινική και ακτινογραφική εξέταση.

Η περιοδοντίτιδα είναι η φλεγμονώδης ασθένεια των ιστών που περιβάλλουν τα δόντια, η οποία οφείλεται στα βακτηρίδια που υπάρχουν μέσα στο στόμα και τις περισσότερες φορές αποτελεί εξελικτικό στάδιο της ουλίτιδας. Η βασικότερη αιτία της φλεγμονής των ούλων είναι η οδοντική μικροβιακή πλάκα που σχηματίζεται γύρω από τα δόντια. Αν αυτή η πλάκα δεν αφαιρεθεί σε αρχικό στάδιο, μετατρέπεται σε σκληρή πλάκα εξαιτίας της εναπόθεσης αλάτων ασβεστίου που υπάρχουν στο σάλιο και δεν απομακρύνεται με το βούρτσισμα παρά μόνο από τον οδοντίατρο. Σταδιακά, τα βακτηρίδια μολύνουν τα ούλα και προκαλούν περιοδοντίτιδα.

Η ουλίτιδα αποτελεί το πρώιμο στάδιο εκδήλωσης της ασθένειας του περιοδοντίου και οφείλεται κυρίως στην κακή στοματική υγιεινή. Τα συμπτώματα της ουλίτιδας είναι ελαφρώς πρησμένα, ερυθρά ούλα, αιμορραγία και κακοσμία του στόματος. Ως νόσος, η ουλίτιδα είναι μία πάθηση που αντιμετωπίζεται και θεραπεύεται εύκολα. Αν ωστόσο παραμεληθεί από τον ασθενή, η ουλίτιδα ενδέχεται να οδηγήσει σε πολύ σοβαρά προβλήματα, όπως η περιοδοντίτιδα.

Η θεραπεία της ουλίτιδας είναι η απομάκρυνση της μικροβιακής πλάκας, που επιτυγχάνεται μέσω του καθαρισμού των δοντιών που πραγματοποιεί μόνο ο οδοντίατρος. Συνήθως πραγματοποιούνται δύο καθαρισμοί μέσα σε διάστημα δύο εβδομάδων και τα αποτελέσματα είναι μόνιμα, αρκεί στο εξής ο ασθενής να τηρεί αυστηρό πρόγραμμα στοματικής υγιεινής.

Η περιοδοντίτιδα οφείλεται στην κακή υγιεινή του στόματος και αποτελεί εξελικτικό στάδιο της παραμελημένης ουλίτιδας. Η ουσιαστική διαφορά της από την ουλίτιδα είναι ότι στην περιοδοντίτιδα υπάρχει μόνιμη οστική καταστροφή, οπότε ως νόσος δεν θεραπεύεται απολύτως, μόνο αναχαιτίζεται. Η κλινική εικόνα της περιοδοντίτιδας μοιάζει με αυτήν της ουλίτιδας (ερυθρά, διογκωμένα ούλα, αιμορραγία, κακοσμία), αλλά παρουσιάζει και σοβαρότερα συμπτώματα, όπως αυξημένη κινητικότητα ή μετακίνηση κάποιου δοντιού, περιοδοντικά αποστήματα, δημιουργία κενού ανάμεσα στα δόντια, ευαισθησία στο ζεστό ή στο κρύο.

Στην περιοδοντίτιδα πάσχουν, εκτός από τα ούλα, οι περιοδοντικοί ιστοί και το φατνιακό οστό που περιβάλλει τα δόντια. Συγκεκριμένα, τα βακτηρίδια και οι τοξίνες τους εισέρχονται βαθύτερα ώσπου μολύνουν το κόκαλο, το οποίο σταδιακά καταστρέφεται, τα ούλα αποκολλώνται από τα δόντια και δημιουργείται ένας κενός χώρος που ονομάζεται θύλακος.

Μέσα σε αυτό τον θύλακο τα βακτηρίδια εξακολουθούν να πολλαπλασιάζονται και η τρυγία να επεκτείνεται καταστρέφοντας το κόκαλο κι άλλο μέχρι που χάνεται εντελώς η στήριξη και τα δόντια πέφτουν.

Η περιοδοντική θεραπεία είναι κατά βάση συντηρητική και λιγότερο επεμβατική, εκτός φυσικά από προχωρημένα στάδια όπου απαιτούνται χειρουργικές τεχνικές. Στόχος της περιοδοντικής θεραπείας στα αρχικά στάδια είναι να θεραπεύσει τα πρησμένα ούλα και να σταματήσουν να ματώνουν και σε πιο προχωρημένες καταστάσεις να αναχαιτίσει την περαιτέρω καταστροφή του οστού.